Liefste
thuisfront,
Waar is de tijd
dat we jullie met snottebellen en pruilende lippen achterlieten aan de
schoolpoort? Het lijkt al zo lang geleden, maar eigenlijk is het nog maar 24
uur. En in die 24 uur hebben we al heel wat meegemaakt.
Maar we zullen
beginnen bij het begin:
Onze busrit is
eigenlijk heel rustig verlopen. Het slapen lukte niet bij iedereen even goed,
maar we hebben ons wel de hele busrit rustig gehouden. Om half 7 waren onze
inspanningen wel genoeg geweest en waren we officieel wakker… Dan was het ook
hoog tijd om te zingen voor onze jarige: juf Danny! Volgens ons was dat het
mooiste verjaardagscadeau dat ze ooit heeft gekregen. Kan ook niet anders: zo’n
zangtalenten en schatten van kinderen…. 😉
Ondertussen waren
sommigen al in paniek omdat er nergens sneeuw lag. Maar hoe dichter we ons
dorpje, St. Martin naderden, hoe meer sneeuw er lag. Er ligt hier een laagje
van 35 cm dik én… het heeft heel de dag bij gesneeuwd. Zalig!
Rond kwart over 9
zijn we aangekomen op de parking, werden onze valiezen in de auto’s geladen en
vertrokken we te voet naar ons hotel ‘Alpenhof’.
Aangekomen in ons
hotel, passeerden we de school van Kasterlee en heeft Bas zijn tante An nog een
dikke knuffel gegeven. Dan hebben we eerst onze picknick opgegeten om daarna
onze handschoenen, mutsen en sneeuwschoenen aan te trekken voor een korte
wandeling in de buurt. Ook nu vlogen de sneeuwballen vrolijk in het rond!
Om half 12 stond
ons middageten klaar en daarna was het hét moment waar we al lang naar
uitkeken: onze skibotten passen en de eerste ‘stapjes’ op de latten. Juf Danny en de Guy verdeelden ons in
2 groepen en we leerden al ploegen zonder ploeg en tractor!
Omdat we nog geen
lift mochten pakken, moesten we altijd naar boven ‘kreffelen’ en dat was niet
voor iedereen even gemakkelijk. Ook het vallen lukte bij iedereen veel beter
dan het rechtstaan. We waren die extra meter aan onze voeten dan ook nog niet
gewoon.
Moe maar voldaan trokken we terug naar ons hotel en na het vieruurtje hebben we onze eerste
broekskibaan gemaakt! Er werden al serieuze snelheden gehaald. We vlogen juist
ons hotel niet binnen, zo snel schoven sommigen! Het was al donker toen we terug
naar binnen gingen en de douches op de kamer konden uittesten… Ze zijn
goedgekeurd! Ondertussen moesten we onze natte kleren en handschoenen te drogen
hangen én onze valiezen uitpakken.
Proper en fris
gewassen schoven we aan aan tafel voor een tomatensoepje, spirelli en een
chocoladepudding.
Slaapwel en dikke
kussen aan iedereen!
De ‘skiënde
broeken’ van het Trapleerke